Το καλοκαιρινό αεράκι παίρνει με δύναμη το βιβλίο και το ρίχνει στην αμμουδιά.Ένας κύριος που περνάει δίπλα το σηκώνει και το δίνει και πάλι πίσω στην παρέα που το είχε.Ένα όμορφο χαμόγελο συνοδεύει το ευχαριστώ και μέσα του περικλείει όλη αυτή την αλλαγή διάθεσης που συνοδεύει τον περισσότερο κόσμο το καλοκαίρι.Είναι αυτή, η γλυκιά προσμονή των διακοπών, η οποία δεν έχει να κάνει τόσο με το αναγκαίο “διάλειμμα” από την καθημερινότητα μας αλλά, κυρίως, με τη μεγαλύτερη ευγένεια και χαλαρότητα που μας διακατέχει όλους αυτό τον καιρό, στην οποία αναφέρομαι. Ως σαν αυτό το δροσερό αεράκι να “εξαφανίζει” για λίγο τις αρνητικές μας σκέψεις και να φέρνει τα πιο θετικά γνωρισματά μας και πάλι στην επιφάνεια.

Είναι αλήθεια πως ανοίγοντας τα παραθυρόφυλλα των διακοπών μας “ανοίγουμε” αυτόματα την πόρτα σε όλα όσα προανέφερα και που τόσο η κοινωνία μας έχει ανάγκη να είναι διαρκή και όχι αποσπασματικά.

Γιατί,πως αλλιώς να αντιμετωπίσεις τις δυσχέρειες που βιώνουμε ως χώρα εάν, και πρωτίστως, δεν έχεις εξασφαλίσει αυτό το σεβασμό και συμπεριφορά ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας μας;

Οι ομορφιές της χώρας μας είναι πολλές και περιμένουν εμάς, τους εκδρομείς του καλοκαιριού, να τις ανακαλύψουμε.Όμως αυτές, δεν περιορίζονται μόνο στα φυσικά τοπία αλλά κυρίως, βρίσκονται στην ομορφιά της ανθρώπινης ψυχής που σαν λουλούδι της άνοιξης “ανθίζει” μέσα στο καλοκαίρι.

Και είναι αυτή,η γλυκιά προσμονή για το δεύτερο που εντείνει τα συναισθηματά μου για την άδεια αυτού του καλοκαιριού.