Πίστευα πως γνώριζα τους λόγους για τους οποίους επέλεξα να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα μέχρι την ώρα που στάθηκα έξω από την ανοιχτόχρωμη πόρτα.Στις πιο φιλόδοξες επιχειρήσεις το βλέμμα κατευθύνεται κυρίως σε ένα επιτυχημένο βιογραφικό και η φόρμα πάνω στο τραπέζι είχε πια καταλάβει όλη μου την προσοχή. Σκέφτηκα πως να γράψω το τι είχα πραγματοποιήσει έως τότε,ήταν αυτό το οποίο απαιτούνταν και, πράγματι,ξεκίνησα να απαριθμώ σπουδές και εργασιακή εμπειρία.
Για μια στιγμή, συλλογίστηκα πως το βιογραφικό θα μπορούσε να παρομοιαστεί περίτεχνα με τον πίνακα της επαγγελματικής μου ζωής. Αυτός, γεμάτος κουκκίδες ενωμένες μεταξύ τους στο πέρασμα των χρόνων θα φανέρωνε σε αυτόν που το έβλεπε μία πορεία που σήμερα με οδηγούσε μέσα σε αυτή την αίθουσα.Ταυτόχρονα, αναρωτιόμουν εάν θα μπορούσε να αναδείξει και το νόημα των προσπαθειών που ο καθένας καταβάλλει για την επίτευξη της κάθε κουκκίδας.
Η πόρτα ανοίγει και οι σκέψεις μου διακόπτονται από την ευγενική παρότρυνση του διευθυντή προσωπικού για είσοδο στην αίθουσα συσκέψεων.Μετά από μία γρήγορη σύσταση και μία ακόμη πιο μικρή περιήγηση των ματιών στον χώρο,μου ζητείται να περιγράψω το λόγο που θέλω να ασχοληθώ με το φάρμακο. Η εικόνα που μου έρχεται πρώτα στο μυαλό είναι οι ασθενείς που ερχόντουσαν στο φαρμακείο του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα εκεί, όπου ο βαθύτερος πόνος της ασθένειας συνόρευε με την βαθύτερη ελπίδα αυτή,της θεραπείας καθώς,το ογκολογικό τμήμα βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το φαρμακείο όπου εργαζόταν η μητέρα μου.
Καθώς απαντώ στην ερώτηση σκέφτομαι πως συνήθως μας ρωτούν να περιγράψουμε την πρώτη μας επαφή με την επιστήμη για την οποία παθιαζόμαστε όπως τα ερωτευμένα ζευγάρια καλούνται να απαντήσουν στο “πως γνωριστήκατε;”έτσι,όπως όμορφα το διατυπώνει στο βιβλίο του ” The course of love” ο Alain de Botton. Αυτό γιατί,είναι πάντα η αρχή αυτή που απολαμβάνει την μεγαλύτερη σημασία καθώς,το τι έχει συμβεί σε αυτό το ζευγάρι από τότε που γνωριστήκε παραγκωνίζεται μπροστά στη ρομαντικότητα του ξεκινήματος.
Έτσι, σπάνια ενδιαφέρεται κάποιος να μάθει το τι έχει συμβεί από τη στιγμή που επέλεξες να ασχοληθείς με αυτό που αναφέρεις, στην προκειμένη περίπτωση τα οικονομικά της υγείας.
Είναι ευρέως αποδεκτό πως τα τελευταία χρόνια η θύελλα της οικονομικής εξουθένωσης που η Ελλάδα αντιμετωπίζει έχει κηρύξει τη ζωή μας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.Όμως, δεν αποδιοργανώνονται μόνο οι οικονομικοί δείκτες λόγω αυτής αλλά και τα ίδια μας τα όνειρα με τις ποιοτικές παραμέτρους που μας ωθούν στην εργασία να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.
Πιθανώς, σε πολλούς, ο όρος οικονομικά της υγείας να δημιουργεί την αντίληψη πως πρόκειται για άλλη μία κατηγοριοποίηση της οικονομικής επιστήμης και μόνο. Ωστόσο, είναι κάτι πολύ πιο συναρπαστικό αφού, επιδιώκει με τα εργαλεία που διαθέτει να προσδώσει αξία στη ζωή όλων μας. Η ζωή του ασθενούς και η ποιότητα αυτής τίθενται στο επίκεντρο.
Οι κύριοι πυλώνες της επιστήμης βρίσκονται στην δημιουργία του αισθήματος της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης και,τέλος,στο σεβασμό με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο ασθενής. Αυτοί, σκέφτομαι, συμπίπτουν με εκείνες τις ποιοτικές μεταβλητές που αντανακλά, βλέποντας ο ένας τον άλλον, ένα πραγματικά αγαπημένο ζευγάρι.
Βγαίνοντας από εκείνη τη συνέντευξη,πριν από κάποια χρόνια, συνειδητοποιήσα πως ναι μεν η επιθυμία για επιτυχία σε αυτό που έχουμε επιλέξει αποτελεί ένα βαθύ και σημαντικό χαρακτηριστικό του ψυχισμού μας, ο λόγος όμως για να προσπαθείς ακόμα περισσότερο έγκειται στο νόημα που αυτή η δουλειά σου δίνει. Και τι πιο όμορφο από το να νιώθεις πως στο τέλος της ημέρας ίσως έχεις φέρει, μέσα από την συμμετοχή σου σε αυτή την επιστήμη, ένα μικρό μα θετικό αντίκτυπο σε έναν συμπολίτη σου στην πιο δυσκολή του στιγμή.