Οι στοχευμένες δράσεις και, κυρίως, η αλλαγή στην ανθρώπινη συμπεριφορά είναι η ευκαιρία μας να αλλάξουμε το πώς θα είναι ο κόσμος μας στο μέλλον.
Η προστασία του περιβάλλοντος είναι καθήκον ολόκληρης της κοινωνίας. Οι επιδράσεις της ανθρώπινης παρέμβασης στις κλιματικές αλλαγές δεν μπορούν να παραβλεφθούν: οι παγετώνες λιώνουν και ακραίες κλιματικές συνθήκες είναι σε εξέλιξη και αύξηση.
Κανένας δε μπορεί να σώσει τον κόσμο μόνος του, αλλά όλοι μπορούμε να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί για να τον σώσουμε μαζί. Αυτό ακριβώς είναι ότι ισχυρίστηκε ο Καθηγητής Hans Joachim Schellnhuber, ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες για το κλίμα και το περιβάλλον, στη διάρκεια της ομιλίας που πραγματοποίησε στην πρώτη εκδήλωση του Convergences Greece Forum, την ελληνική εκδοχή του Convergences World Forum.
Το Forum, το οποίο ξεκίνησε στη Γαλλία εδώ και 10 χρόνια αποτελεί την κύρια πλατφόρμα προβληματισμού, κινητοποίησης και ευρέσεως λύσεων πάνω στα σημαντικότερα θέματα του πλανήτη, με 240 Οργανισμούς-Εταίρους και περισσότερους από 5.000 συμμετέχοντες κάθε χρόνο!
Ο καθηγητής έθεσε το παραπάνω τον προβληματισμό με έναν τόνο συγκρατημένο ωστόσο, από τα λεγόμενά του μπορούσε κάποιος να διακρίνει την ανησυχία και την στενοχώρια του. Για εκείνον, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να περιοριστεί η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας στους 2°C – η οποία θεωρείται ως το όριο για την αποφυγή επικίνδυνων κλιματικών μεταβολών.
Οι επιστήμονες που ασχολούνται με το κλίμα συμφωνούν πως, το υπάρχον κενό μεταξύ της περιβαλλοντικής επιστήμης και της περιβαλλοντικής πολιτικής είναι ουσιαστικό. Εάν, η διεθνής κοινότητα αρκεστεί στο να επιτύχει μονάχα τους τρέχοντες στόχους των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που έχει θέσει, θα δούμε τη μέση υπερθέρμανση του πλανήτη να φτάνει τους 4°C μέχρι το τέλος του αιώνα, και ίσως τους 6°C με 8°C τους αιώνες που ακολουθούν.
Αυτές οι επιδράσεις θα έχουν σοβαρές εγχώριες αλλά και διεθνείς επιπτώσεις. Για παράδειγμα, ο αξίας πολλών εκατομμυρίων τομέας του τουρισμού και της αλιείας θα καταρρεύσει σε μία τέτοια περίπτωση.
Είναι δύσκολο να μάθουμε εάν μπορούμε να προσαρμοστούμε σε αυτές τις αλλαγές. Αυτές οι αλλαγές συνδυάζονται και είναι παγκόσμιες.
Η μείωση της αντοχής των φυσικών και των προστατευόμενων οικοσυστημάτων θα επηρεάσει και την αντοχή των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων σε όλο τον κόσμο. Θα αυξήσει, επίσης, την ευαισθησία σε άλλους μη-κλιματολογικούς στρεσογόνους παράγοντες και σοκ όπως αναδυόμενες πανδημίες, διακοπές εμπορίου ή χρηματοοικονομικά σοκ.
Σχεδόν ένας στους τρεις ανθρώπους σε όλο τον κόσμο είναι ήδη εκτεθειμένος σε θανατηφόρα κύματα καύσωνα, και το νούμερο αυτό θα αυξηθεί σε σχεδόν τους μισούς ανθρώπους του πλανήτη μέχρι το 2100 ακόμη, και εάν, ο κόσμος κινηθεί πιο επιθετικά και συλλογικά και περιορίσει δραστικά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την αλλαγή του κλίματος, όπως υποστηρίζει μελέτη του Πανεπιστημίου της Χαβάης που δημοσιεύθηκε το 2017.
Ωστόσο, σίγουρα θα χρειαστούμε κάτι παραπάνω από μία σχετική νομοθεσία για να διασφαλίσουμε την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η αλλαγή θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα συνδυασμό νέων τεχνολογιών, διαδικασιών, και ανθρώπινης συμπεριφοράς. Κυρίως όμως, ανθρώπινης συμπεριφοράς και ειδικά για την τελευταία δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο.